Bert Damink

Sologitaar

Bert is de enige full-time muzikant van 8BB. Na ontelbare jaren als leraar gitaar aan de muziekschool De Meander probeert hij nu als ZZP'er (www.bertdamink.nl) de hele dag kienders de moderne popdeuntjes bij te brengen (hoewel ze best vaak om verrassend oude kneut vragen). Zo fiedelt hij tijdens repetities regelmatig de meest vervelende coupletjes en refreintjes uit de actuele hitparade ertussendoor. Bert moet dan ook alle akkoorden van de 8BB covers uitzoeken en in ruil daarvoor mag hij alle solo's in de nummers spelen. Het liefst speelt hij daar dan allerlei citaatjes doorheen. Het ergste wat hij ooit gepresteerd heeft is de Vogeltjesdans dwars door zijn eigen solo heen te spelen. Speciaal het nummer 'Coming Home' van Johnny Horton leent zich prima om 'Born to be Wild',  'Paranoid' of 'Voodoo Chile' doorheen te mengen. Bert heeft op het podium genoeg aan één vierkante meter oppervlakte; want veel meer bewegingen dan die van zijn handen zijn niet te constateren. Eén keer hebben we Bert erop betrapt dat ie voor het podium op z'n knieën een solo weggaf, maar dat is meer dan 15 jaar geleden. Dus wie hem nu zo gek krijgt om dat nog eens te herhalen (of om de Duckwalk van Chuck Berry te doen), krijgt een rondje van 8BB. 
Bert speelde eerst vooral op zijn vintage Gibson ES355 en daarna een Richwood nep-Gretsch, maar uiteindelijk is het toch een echte Gretsch geworden, waar hij nu al zijn kunstjes op uithaalt, aangesloten op een Fender Blues Deville versterker. Daar zit ook nog ergens een delay effect tussen, te bedienen met voetknopjes, die Bert nog wel eens vergeet uit te zetten, zodat de rest van het optreden in 'solo-stand' verloopt. Ook bespeelt Bert de mondharmonica- gekocht bij de Lidl voor een paar euri - op virtuoze wijze, geklemd tussen zijn tanden als ie ondertussen even gitaar moet spelen.
Hij speelt al sinds mensenheugenis in allerlei bands, zoals Unicorn Paradise, Calacyrio, Toon's Blaas Club, Zogging Volluk Groep, Vrij Spel en Via Tempo. Bert staat bekend om z'n droge humor; hier even een voorbeeldje. Tijdens het wisselen van band op een popfestival liepen er allerlei interessant doende roadie-mannetjes met sleutelbossen en gaffatape over het podium. "Wie is hier de podiummanager?" vroeg Bert. "Ik, ik!", antwoordde een mannetje overijverig. "O, dan maak jij eens dit flesje bier voor mij open."
Sinds kort is Bert ook aan het zingen geslagen en hij is gespecialiseerd in de superlage achtergrondstemmen en op één of andere manier gaat zíjn microfoon altijd het hardste. Dus als je tijdens een optreden denkt: wat hoor ik voor geBrom? Dat is Bert.
Bert woont met Christine in Sint Anthonis; de kienders zijn inmiddels uitgevlogen naar Amsterdam.